با افزایش تقاضا از سوی مصرف کنندگان برای اطمینان از ایمنی مواد غذایی، بسیاری از سازمانها به سمت استقرار سیستم های مدیریت کیفیت و ایمنی غذا، بر پایه آنالیز خطر و کنترل نقاط بحرانی حرکت نموده اند. در سال 2001 میلادی سازمان بین المللی ایزو تدوین یک استاندارد قابل ممیزی در صنعت مواد غذایی را بر اساس نقش HACCP در سیستمهای مدیریت ایمنی مواد غذایی آغاز نمود. این امر منجر به انتشار استانداردی با فرمت جدید در قالب ISO 22000 گردید که الزامات سیستمهای ایمنی مواد غذایی را برای شرکت هایی که ملزم به برآورده کردن قوانین جهانی ایمنی مواد غذایی هستند تشریح میکند.

سیستم ISO 22000 با تسهیل و ساده سازی فرآیندهای سازمان و سرعت عمل بخشیدن به آنها بدون تداخل با سیستمهای ایمنی یا کیفی دیگر ، برای تمامی سازمانهای زنجیره تامین صنایع مواد غذایی از کشت تا خدمات غذایی،فرآوری، حمل و نقل و انبارش و بسته بندی و فروش قابل کاربرد می باشد.